 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Залатая духмяная восень.
Белай зграяй плывуць аблокі.
Найпразрыстая купала просінь.
І люстэркавы вір глыбокі.
Дываны залатыя раздольля.
Барва лісьця – бы вогнішча грае,
І паўняцца надзеяй прасторы,
Сон у сонечных промнях лунае.
Сосны грознаю вартаю стынуць
Над бярозавым лёгкім узварам.
Тумановаю коўдрай закрыла
Край далёкі паветраных мараў.
І на поўныя грудзі паветра,
Захлынаючыся прыгажосьцю...
Тут, дзе вольна гуляе вецер,
Я ў каханьня зьнікаю млосьці.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
